Kamienica 8
Kamienica została oddana do użytku w 1894 roku jako siedziba rady powiatowej. Zaprojektował ją znany ówcześnie architekt Jan Sas Zubrzycki i nadał jej cechy typowe dla swojego stylu. Jest to jednopiętrowy i podpiwniczony budynek murowany z cegły, nietynkowany, z detalami ceglanymi i kamiennymi wzniesiony w stylu historyzmu, który do dziś jest świetnie widoczny. Obecnie mieści się tu Urząd Stanu Cywilnego.
Kamienica 9 [z Ratuszem]
Cztery lata po oddaniu siedziby rady powiatu obok niej wyrosła nowa, niemal siostrzana kamienica, która w 1898 roku została oddana do użytku jako miejski ratusz. Podobnie jak budynek nr 8 została zbudowana wedle projektu Jana Sasa Zubrzyckiego i również nawiązuje do historyzmu. Na uwagę zasługuje mieszczący się na szczycie fasady zegar i stary, obowiązujący w XIX wieku austriacki herb Myślenic, na którym widnieją trzy drzewa: dąb, jodła i buk. Do dnia dzisiejszego w budynku urzęduje burmistrz i jego administracja.
Kamienica 10
Trzecia z omawianych kamienic jest zdecydowanie najstarsza, a jej historia łączy się budynkiem po drugiej stronie Rynku. Kamienicę przy Rynku 10 zbudowano w stylu późnobarokowym w 1794 roku z inicjatywy mieszczanina Antoniego Obońskiego. Niemal sto lat później (1892) dom nadbudowano dodatkowym piętrem i wieżą (zlikwidowaną w 1936 r.). Od początku istnienia kamienicy mieściła się w niej siedziba cyrkułu, w którym urząd sprawował starosta wraz z komisarzami. W 1894 roku władze powiatu przeniosły się dwa budynki dalej, do nowej siedziby, a późnobarokowa kamienica z czasem przeszła w prywatne ręce. W 1918 roku od gminy miasta Myślenice zakupił ją Tadeusz Skowroński i umieścił tu swoją słynną aptekę, która stała się jednym z ważniejszych miejsc w krajobrazie miasta w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Obecnie na budynku znajduje się również tablica upamiętniająca deportację Żydów z Myślenic w dniu 22 sierpnia 1942 roku.