Kapliczka przydrożna św. Floriana w Bysinie

W florianowy szlak doskonale wkomponowuje się kapliczka usytuowana w centrum Bysiny przy drodze gminnej, odchodzącej od drogi powiatowej. W lokalizacji kapliczki św. Floriana [rok 1873]  w Bysinie odkrywamy tajemnicę wstawiennictwa. Patron ludzi walczących o zapewnienie spokoju i bezpieczeństwa okolicznym mieszkańcom stoi przy drodze wiodącej do rozdawczyni łask Królowej Myślenic, mającej swój tron w wyżej położonej kaplicy

Kapliczka św. Floriana wykonana została przez warsztat Gubałów z Borzęty z piaskowca borzęckiego obrabianego gładko, poszczególne elementy spoinowane zaprawą piaskowo-wapienną. Cokół prezentuje typ dwukondygnacyjny o dwuczłonowej czworościennej podstawie z uskokiem, posadowiony na kamiennym fundamencie z dwustopniowymi schodami. Kapliczka ukierunkowana została na osi wschód – zachód.

W najniższej kondygnacji zwieńczonej profilowanym gzymsem znajduje się płaskorzeźba Chrystusa upadającego pod krzyżem, poniżej zaś w ramie kwadratowej o ćwierć koliście wciętych narożnikach widnieje inskrypcja wspominająca fundatorów kapliczki: „Józef i Mariana Stanachowie, Fondatorowie” oraz datę wykonania kapliczki: „1873”. W bocznych elewacjach kondygnacji umieszczono płaskorzeźby: od południowej strony znajduje się św. Józef. Postać o podłużnej twarzy z pełnym zarostem, prawą ręką prowadzi Jezusa, obejmując Jego lewą dłoń, w lewej nieco uniesionej do góry trzyma lilię - symbol niewinności. Postacie ubrane w długie spływające do stóp tuniki o uwydatnionych draperiach, w pasie przepasane sznurem. Od północnej strony umieszczono wizerunek św. Barbary z nieodzownymi atrybutami: kielich z hostią oraz miecz.

W drugiej kondygnacji gzyms został wzbogacony nadwieszeniem w formie dwuspadowego, kamiennego frontonu, mającego na czołowej połaci emblemat – 5 ran Chrystusa. W pośrodku ukazano Gorejące Serce Jezusa zwieńczone krzyżem, otoczone przebitymi dłońmi oraz stopami. W narożnikach frontonu Bożemu Sercu asystują główki aniołków. Poniżej, w niszy kamiennej przesklepionej trójkątnie, ujętej po bokach bordiurą z ornamentem wici roślinnej, usytuowano rzeźbę Matki Bożej Różańcowej z Jezusem siedzącym na jej lewym ramieniu, trzymającym w lewej dłoni kulę ziemską. Wyraz twarzy Marii o łagodnym, lirycznym spojrzeniu, z nutką stanowczości świadczącej o pełnej świadomość jej roli w Historii Zbawienia. Postać kobiety odziana jest w sukienkę o nierównomiernie ułożonej draperii, na ramiona narzucony ma płaszcz, wypływający spod Jej korony. Głowy rzeźb o podłużnych twarzach zdobią wysokie, zamknięte korony. Po bokach w płytkich, wklęsłych wnękach o wciętych ćwierć koliście górnych narożnikach umieszczono płaskorzeźby, od strony południowej Anioł Stróż prowadzący zapewne przedstawiciela fundatorów za rękę, będąc jego opiekunem, a w części północnej wizerunek Boleściwej Trójcy Świętej (fot.3). Cokół dźwiga kamienną rzeźbę św. Floriana, nad którą wznosi się półkolisty, metalowy daszek. Święty przedstawiony jest jako rycerz rzymski w zbroi z szatą spodnią zaakcentowaną spływającymi w dół fałdami oraz z akcesoriami patrona strażaków.

W tej kapliczce przydrożnej występuje różnorodna bogata ikonografia wypływająca z oddziaływań różnych miejsc kultu czy objawień mających miejsce w tamtym okresie. Złączenie kultu Marii oraz popularnego patrona w danej miejscowości odnajdujemy szczególnie w kapliczkach poświęconych św. Florianowi, pochodzących z warsztatu Gubałów z Borzęty. Interpretacja teologiczna kapliczki wskazuje nam przesłanie - zawołanie składane za wstawiennictwem św. Floriana, orędownika w czasie pożaru poprzez pośrednictwo Matki Bożej Różańcowej obdarzonej eschatologicznymi wezwaniami z litanii loretańskiej. Maria uczestniczy w duchowych sukcesach człowieka i zachęca do podjęcia inicjatywy modlitewnej w celu otrzymania za Jej pośrednictwem niezbędnych łask. Patronat obejmuje najdoskonalsza istota – Bóg reprezentowany jest przez wątek Chrystusa upadającego pod krzyżem – symbolizując chwałę wynikającą z cierpienia oraz wizerunek Boleściwej Trójcy Świętej.