Cmentarz choleryczny w Krzeczowie

Dawny cmentarz choleryczny znajdował się w okolicach przysiółka Smugawa, w sołectwie Krzeczów, przy granicy z Tenczynem i Lubniem. Epidemia cholery nawiedziła nasze ziemie w sierpniu 1831 roku. Była to choroba zakaźna układu pokarmowego wywoływana przez bakterie żyjące w zanieczyszczonej wodzie. Epidemia dotknęła Lubień i Tenczyn, nie docierając do miejscowości wyżej położonych. W Lubniu zmarło na nią 109 osób, z kolei w Tenczynie 31.

 

W związku z regulacjami obowiązującymi na terenie Galicji, które dotyczyły chorych i zmarłych na cholerę, ofiary epidemii kazano grzebać poza cmentarzami przykościelnymi, najczęściej na nieużytkach i obrzeżach miejscowości. Zmarłych na cholerę mieszkańców Lubnia grzebano w dwóch miejscach - w Lubniu na skraju roli sołtysiej oraz na grzbiecie Bórawy.

 

Cmentarz widniał na mapach katastralnych Krzeczowa już w 1844 roku, a także na mapie topograficznej z 1861 roku. W okolicach roku 1912 stał tam jeszcze krzyż. Nie jest znana liczba osób pochowanych w tym miejscu.

 

Niedawno na terenie dawnego cmentarza cholerycznego znajdującego się w obrębie sołectwa Krzeczów zostały umieszczone tablice upamiętniające ofiary tej epidemii, a także miejsce ich pochówku.