Bożnica została zbudowana w latach trzydziestych XX wieku, na działce należącej do rodziny Färberów zamieszkujących w Wiśniowej. Podczas II wojny światowej, jak większość tego typu obiektów, wnętrze bożnicy zostało zdewastowane przez Niemców, ale sam budynek na szczęście ocalał.
Po wojnie pełnił on różne funkcje, głównie magazynowe, był przez pewien czas również siedzibą miejscowej OSP. Później długie lata stał opuszczony i niszczał.
W połowie 2015 roku powzięto pierwszą próbę ratowania tego zabytku, i tak sukcesywnie, głównie dzięki wsparciu i funduszom od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz władz Gminy Wiśniowa, udało się uratować ten zabytek. W ratowanie bożnicy włączyli się również lokalni pasjonaci historii oraz krakowskie środowisko naukowe.
Drewniany, parterowy budynek bożnicy jest zbudowany na planie prostokąta. Wnętrze jest podzielone na kwadratową główną salę modlitewną od strony południowej oraz pomieszczenie dla kobiet, babiniec, od północy. W sali głównej zachowała się pierwotna polichromia. Całość jest nakryta dachem dwuspadowym.
Aktualnie trwające prace remontowe są praktycznie na ukończeniu i budynek otrzyma nowe życie.
