W roku 1623 na środku Myślenickiego Rynku stał browar i kuźnia. Jak podają kroniki, około roku 1750, obiekty zostały rozebrane, a na ich miejsce powstały zajazd, i studnia z żurawiem, które rozebrano dopiero około połowy XIX wieku. W roku 1893 na Rynek przybywa studnia której zwieńczeniem jest żeliwna figura kobiety z wazą. Do dziś trwają dociekania czy, popularnie zwana przez Myśleniczan „Tereska”, jest Czeszką czy Austriaczką. Jakie by nie było jej pochodzenie, jej pojawienie się na myślenickim Rynku, do dzisiejszego dnia nasuwa wiele pytań.
Myślenicki wodociąg, który swój początek ma nieopodal kościoła pod wezwaniem św. Jakuba, w sąsiedztwie kapliczki Matki Bożej Śnieżnej, jest starszy od wodociągów w Krakowie i Tarnowie. Jak przebiegał myślenicki wodociąg, dokładnie nie wiemy, na ten temat zostaną przeprowadzone szczegółowe badania. Nie jest wykluczone, że w związku z charakterystyką jego budowy, plany znajdują się w Wiedniu.
Zastanawiającym jest, że w okresie zaborów, w czasie kiedy powstawała Studzienka, spośród trzystu galicyjskich miast tylko trzydzieści posiadało swój wodociąg, a wśród tej trzydziestki były właśnie Myślenice. Fakt, że Myślenice jako jedno z pierwszych miast zostało wyposażone w samodzielny wodociąg, pozostawia wiele do myślenia i dociekań badaczy. Czy ma to związek z planami Austriaków uczynienia z Myślenic twierdzy? To bardzo prawdopodobne, są bowiem w archiwach wiedeńskich adnotacje o takich działaniach, których centrum miała być góra Uklejna. Przeprowadzone badania przyniosły wiele zaskakujących odkryć, okazało się, że wewnętrzne zbiorniki i podziemia wykonane są techniką przypominającą budowę elementów twierdz właśnie CK Austrii, takich jak Twierdza Przemyśl czy część Twierdzy Kraków.
Kolejna myślenicka zagadka czeka na rozwiązanie, ale najpierw studzienka czeka na pilną rewaloryzację. Widać już przysłowiowe światełko w tunelu, w tym właśnie miejscu, dzięki zaangażowaniu władz miasta, powstanie Park Galicyjski. Będzie on nawiązywał do miejsca spotkań, zabaw i odpoczynku Myśleniczan, z okresu międzywojennego i za raz po wojnie.
Piękny obiekt, wraz z jego ciekawą historią, na nowo w pełni zostanie przywrócony miastu.
