Kościół, w Lipnicy Murowanej, znajduje się nad rzeczką Uszwicą, poza historyczną granicą dawnych obwarowań miejskich Lipnicy Murowanej. Kościół zbudowano prawdopodobnie pod koniec XV wieku, na miejscu wcześniejszej świątyni. Jednak według miejscowej tradycji pochodzi on z roku 1143 lub 1203 – taką datę można odczytać na północno-wschodniej ścianie prezbiterium – i stoi na miejscu dawnej pogańskiej gontyny.
Zachował się do dziś w stanie prawie niezmienionym i należy do najcenniejszych drewnianych kościołów gotyckich Polski. Jest to świątynia orientowana, o konstrukcji zrębowej, dwudzielna. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie. Nawa jest szersza, w kształcie kwadratu. W XVII wieku kościół został otoczony malowniczymi sobotami, w tym czasie dodano także wieżyczkę na sygnaturkę. Przy prezbiterium nie ma zakrystii. Dach świątyni jest jednokalenicowy, o konstrukcji więźbowo - zaskrzynieniowej, kryty gontem. Zgodnie z dawną tradycją okna są tylko po stronie południowej, zaś drzwi wejściowe od południa i zachodu. Wnętrze nakryte jest stropami z zaskrzynieniami w nawie. Na stropach znajduje się polichromia patronowa: w nawie z końca XV wieku, w prezbiterium z XVI wieku. Na zaskrzynieniach znajdują się deski z dekoracją o motywach kasetownowych, wykonaną prawdopodobnie w XVII wieku. Malowidła w prezbiterium pochodzą z 1689 roku (data wymalowana w północno-wschodnim narożu). Na zamknięciu przedstawiono Ukrzyżowanie na tle draperii podtrzymywanej przez aniołów, na ścianie północnej Sąd Ostateczny, na południowej Ostatnią Wieczerzę i wizerunek Najświętszej Marii Panny adorowanej przez św. Szymona z Lipnicy. W nawie, na ścianie północnej, znajduje się polichromia z 1711 roku (data na belce tęczowej). Dekoracja chóru muzycznego składają się charakteryzujące się ludową ekspresją malowidła przedstawiające Dekalog. W kościele znajdowały się dawniej trzy zabytkowe tryptyki. Zostały skradzione w nocy z 4 na 5 lipca 1992 roku, a następnie odzyskane. Zdecydowano się jednak umieścić je w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie. Dziś w Lipnicy można podziwiać ich kopie.
Kolejnym punktem sobotniej wycieczki była, Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa i Męczennika z klasztorem redemptorystów w Tuchowie. Sanktuarium maryjne i miejsce pielgrzymkowe diecezji tarnowskiej, od 2010 bazylika mniejsza. Obok kościoła znajdują się zabudowania klasztoru zgromadzenia redemptorystów, którzy opiekują się tym sanktuarium, wybudowane w końcu XIX wieku. W trakcie wizyty, uczestnicy pod opieką przewodnika, zwiedzili przyklasztorne muzeum, zawierające liczne eksponaty związane z działalnością misyjną, oraz ruchomą szopkę bożonarodzeniową, wybudowaną w 1975 roku przez o. Kazimierza Zymułę.
Na koniec wizyty w Tuchowie uczestnicy indywidualnie uklęknęli przed Cudownym Wizerunkiem Matki Bożej Tuchowskiej.
Po przerwie obiadowej wszyscy w doskonałych nastrojach udali się do Binarowej, by obejrzeć, absolutną perłę sakralnej architektury drewnianej, kościół pod wezwaniem świętego Michała Archanioła. Kościół pw. św. Michała Archanioła powstał ok. 1500 r. w miejsce wcześniejszego, wybudowanego przed 1415 r. Jest jednym z najstarszych kościołów drewnianych w Polsce. Zbudowany został z drewna jodłowego, nawa i prezbiterium w konstrukcji zrębowej ze ścianami i dachem obitymi gontem, wieża w konstrukcji słupowo-ramowej. W 1596 roku dobudowana została wieża, a w latach 40-tych XVII w. dobudowano kaplicę Aniołów Stróżów. Wnętrze oszołamia. Jest niesamowite, niepowtarzalne. Piękne, proste w swojej wymowie, egzystencjalne treści gotyckich malowideł na ścianach nawy i prezbiterium ciekawie komponują się z pełnymi barokowego przepychu ołtarzami. Binarowska świątynia jest nie tylko pięknym przykładem drewnianej architektury sakralnej, ale również miejscem szczególnego kultu maryjnego. W jej lewym ołtarzu bocznym znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem (Piaskowej). Obraz ten, o wymiarach 54 x 41 cm, namalowany został na płótnie farbami olejnymi. Pochodzi on z XVII w. i jest repliką cudownego obrazu Matki Bożej Piaskowej z krakowskiego kościoła karmelitów. Trudno jest dziś ustalić jego autorstwo. Nieznany pozostaje również fundator i czas umieszczenia obrazu w tym kościele. Na ten temat jest kilka opinii. Jedna przypisuje jego fundację królowi Janowi Kazimierzowi, inna zaś, bardziej prawdopodobna, szerzącemu kult Matki Bożej Piaskowej, zakonowi karmelitów, który w pobliskim Jaśle miał swój klasztor.
Po świątyni i jej historii prowadziła nas Pani Małgorzata, która naszym zdaniem jest absolutnie najlepszym i najsympatyczniejszym przewodnikiem na szlaku architektury drewnianej. Praca jest jej pasją, każdemu turyście poświęca sporo czasu, a o binarowskim kościele może opowiadać godzinami. Tym bardziej warto tu przyjechać i pozwolić się zaskoczyć niezwykłości tego miejsca i barwnej opowieści Pani Małgorzaty.
Kolejna wycieczka za nami, ale my już szykujemy się na kolejną wyprawę. Tym razem wyruszamy do miejsca, z którego tryska energia napędzająca światową gospodarkę, do Gorlic. Właśnie tutaj zaczyna się historia ropy naftowej, i jej wielkiej światowej kariery. Zapraszamy na wspólne wycieczki! Kolejne informacje już wkrótce!
*Uczestnikom na trasie towarzyszyli Karolina Korneszczuk-Podoba oraz Marek Stoszek.
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.
