Drewniany kościół pw. św. Wojciecha w Krzeczowie

Kościół św. Wojciecha w Krzeczowie to drewniany kościół z przełomu XVI i XVII wieku, zlokalizowany w Krzeczowie, w gminie Lubień. Zbudowany pierwotnie w Łętowni, a w roku 1760 przeniesiony na nowe miejsce, montaż kościoła ukończono w 1765.

Fundatorami kościoła była rodzina Melsztyńskich. Drewniana świątynia została wzniesiona w stylu późnogotyckim w miejscowości Łętownia. Po wybudowaniu tu drugiego kościoła, pozostawała nieużytkowana. Wtedy to, według lokalnego podania, budynek dla Krzeczowa zakupiły dwie miejscowe szwaczki: Jadwiga i Małgorzata. Podobno przenosiny zajęły półtora dnia, a to dzięki ogromnemu zaangażowaniu chłopów z całej okolicy. W nagrodę biskup krakowski Kajetan Sołtyk udzielił wszystkim odpust zupełny. Ponowny montaż świątyni w Krzeczowie trwał do 1765 roku. Według tej historii, zapisanej w kronice parafialnej, kościół przeniesiony został z odległej o 4 kilometry Łętowni w ciągu półtora dnia, pracowali przy przenoszeniu chłopi z całej okolicy Myślenic, za co w nagrodę objęci zostali przez   krakowskiego biskupa Kajetana Sołtyka odpustem zupełnym.

Kościół jest budowlą jednonawową, posiada typową konstrukcję zrębową, zewnętrzne ściany są pokryte drewnianymi listwami, a dach gontem. Wieża posiada konstrukcję słupowo-ramową, dach kryjący nawę i prezbiterium dwuspadowy z sygnaturką. W środku kościoła warto zwrócić uwagę na XVIII-wieczną polichromię, a w ołtarzu głównym z XVII wieku na XVI-wieczny obraz Matki Boskiej zwanej Krzeczowską, a ponad tym obrazem znajduje się obraz z końca XVII wieku przedstawiający Trójcę Świętą. Dodatkowym wyposażeniem świątyni są dwa skrzydła gotyckiego tryptyku z XVI wieku, barokowa ambona i kamienna chrzcielnica z XVIII wieku.

Przy kościele znajdują się dwie współczesne kapliczki. W jednej z nich, autorstwa Józefa Wrony z Tokarni, znajduje się rzeźba Chrystusa Frasobliwego, w drugiej, wykonanej przez Jana Ziębę z Krzczonowa - postać górala.

W latach 1958-1959 kościół został przebudowany, przebudowano wówczas ścianę ołtarzową i rozszerzono prezbiterium. W roku 1958 zakupiono dla kościoła nowe organy. W 1969 r. kościół wpisany został do rejestru zabytków. 

Świątynia znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej.